BIGANCHA

Hiztegiaren hizkuntza:
Euskera
Definizio:
Nombre vasco que dan a la novilla. (Salazar).
Ikertzailea / laguntzailea:
- Julián Luis Suescun Azcona.
Sarrera lexikoaren jatorria (1): tokia:
Valle de Salazar.
Kultura-ondare immaterialaren eremuen araberako sailkapena:
Hizkuntzak eta literatura -> Onomastika, lexikoa eta fraseologia
Hizkuntza-sailkapena:
Vocabulario navarro->Sustantivo común
Hizkuntza-sailkapen osagarria :
Femenino.
Etimologia eta dokumentazio historikoa:
Del euskera bigantxa `novilla´.

Biología, Zoología, ganadería, rumiante, novilla

Colección de Víctor Manuel Sarobe

122

V.N. - J. Mª Iribarren [sic]. [Iribarren, J. M.ª. (1952, 1958, 1984, 1997). Vocabulario navarro.]

Euskaltzaindia - Real Academia de la Lengua Vasca. (s.f.). Orotariko Euskal Hiztegia. bigantxa. https://www.euskaltzaindia.eus/index.php?option=com_oehberria&task=bilak...

IRIBARREN, J. M.ª. (1997). VOCABULARIO NAVARRO. Pamplona: Diario de Navarra. P. 66c

Cofradía Vasca de Gastronomía / Gastronomiazko Euskal Anaiartea. (2017). Diccionario gastronómico. Bigancha. http://www.diccionariogastronomico.es/index.php?id=1&art=129