NAFARROAKO ondare materiagabearen ARTXIBOA

COTO (2)

  • Hiztegiaren hizkuntza:
    Castellano
  • Definizio:
    Pan u otra sustancia poco cocida.
  • Ikertzailea / laguntzailea:
  •       - Julián Luis Suescun Azcona.
  • Sarrera lexikoaren jatorria (1): tokia:
    Zona de Eslava.
  • Kultura-ondare immaterialaren eremuen araberako sailkapena:
    Hizkuntzak eta literatura -> Onomastika, lexikoa eta fraseologia
  • Hizkuntza-sailkapena:
    Vocabulario navarro->Adjektibo
  • Hizkuntza-sailkapen osagarria :
    Masculino.
  • Etimologia eta dokumentazio historikoa:
    Podría proceder del participio pasado latino coctu(m) en el sentido de `endurecido, apelmazado´.
Semicrudo, semicocido
Colección de Víctor Manuel Sarobe

Ecos de mi pueblo, Ángel Leoz Iriarte. Alfonso Reta Janáriz.

[Leoz Iriartea, Á. Ecos de mi pueblo (obra manuscrita, según Alfonso Reta Janáriz, y citada por este en su obra El habla de la zona de Eslava (Navarra).

Reta Janáriz, A. (1976). El habla de la zona de Eslava (Navarra). Pamplona: Diputación Foral de Navarra, Institución Príncipe de Viana, Consejo Superior de Investigaciones Científicas.]

REAL ACADEMIA ESPAÑOLA: Diccionario de la lengua española, 23.ª ed., [versión 23.7 en línea]. coto. (Varios homónimos con significados distintos.) Cf. cocer.

IRIBARREN, J. M.ª. (1997). VOCABULARIO NAVARRO. Pamplona: Diario de Navarra. P. 140b: coto. Acep. 2.

Cofradía Vasca de Gastronomía / Gastronomiazko Euskal Anaiartea. (2017). Diccionario gastronómico. Coto. https://www.diccionariogastronomico.es/index.php?id=1&fam=*&alf=C&art=6350